بسم الله الرّحمن الرّحیم

پایان نبوت، آغاز امامت است و امامت ادامه نبوت. امام (ع) پیرو نبی (ص) است و وجودش تجلی بخش کلام الله و هادی مسیری است که راه انسان را به سوی نور رهنمون است و نور، رهایی از ظلمت است و اسارت.

امام میکوشد که انسان الهی شود و الهی شدن تنها و تنها با معصومیت امام شدنی است. امام معصوم است و تجلی سیره امام در رفتار، گفتار و کردار انسان و همه ابعاد زندگی فردی و اجتماعی متضمن سعادت و سلامت ابدی اوست. پس امام (ع) ضرورتی اجتناب ناپذیر است.

امام مظهر زیبایی است و زیبایی، زیور انسان و منظور از زیبایی، ظهور کمال انسانی است در دایره وجود روحانی. پس بار دیگر باید گفت: امام ضرورتی است اجتناب ناپذیر و وجود ائمه هدی (ع) هدیه ایی است از جانب رب العالمین، خالق عزیز برای بشریت سراسر نیاز.

                                                                                          نویسنده: مدیر وبلاگ "میرزائی تبار"

                                                                                                      "موفق و مؤید"